نوسازی و بهسازی ۹ محورتاریخی، گردشگری شهر اصفهان با هدف احیای بافت قدیم شهر و جلوگیری از تخلیه و مهاجرت ساکنان آن به حاشیه شهر و همچنین رونق بخشیدن به صنعت توریسم از چندی قبل در اصفهان آغاز شده است. یکی از مهمترین ویژگی های این طرح، شناسایی و برجسته سازی جاذبه ها و عناصر تاریخی و گردشگری ای است که تاکنون دردل محلات از دید و دسترسی گردشگران مخفی مانده اند . اگر تا پیش از این حضور گردشگران در شهر اصفهان به بازدید از تعدادی جاذبه تاریخی، گردشگری شناخته شده و مطرح محدود می شد، اما با احیای محلات تاریخی شهر و بازنده سازی فضای کلی و تاریخی محلات به اضافه عناصر تاریخی آن در واقع قرار است این بار جلوه های نو و بدیعی از زوایای این شهر تاریخی در معرض دید گردشگران قرار گیرد .
در این میان محور تاریخی، گردشگری جویباره با ویژگی های منحصر به فرد خود یکی از مهمترین هسته های تاریخی، فرهنگی شهر اصفهان محسوب می شود . جویباره اصلی ترین هسته اولیه شهر اصفهان است که منشأ آن به حکومت هخامنشی و مهاجرت یهودیان بابل به دستور کوروش بر می گردد. نقطه ای که یهودیان در آن رحل اقامت افکندند تا قرن پنجم هجری به دارالیهود معروف بوده است، امابعدها تغییر نام داد و به جهانباره و جویباره معروف گشت. البته برخی هم وجه تسمیه آن را به جاری شدن جویی در آنجا مربوط می دانند .
جویباره در دوره های بعد از اسلام یکی از محله های شهر اصفهان شد و در دوران سلجوقی مرکزیتی برای شهر پیدا کرد که وجود آثار تاریخی کهن همچون منار ساربان و منار چهل دختران روشنگر این موضوع است . صفویان و قاجاریان اما با بی اعتنایی به این محله آن را به دست فرسودگی سپردند و حکومت پهلوی با کشیدن چند خیابان پیکر بافت قدیم را تکه تکه کرد و به این ترتیب محله جویباره اصفهان مورد بی مهری قرار گرفت و عملاً متروک ماند. این قضیه بویژه با مهاجرت ساکنان یهودی آن در سالیان قبل شدت و حدت بیشتری به خود گرفت . این محله امروز دیگر به طور کامل یهودی نشین نیست . خانواده های قدیمی تر از آن کوچ کرده اند و ساکنان فعلی آن بیشتر مهاجرانی هستند که به دنبال تأمین مسکن ارزان تر به محل کوچیده اند.
جویباره در منطقه ۳ شهر اصفهان با وسعتی حدود ۷۰ هکتار، از شمال و شمال شرق به خیابان سروش، از جنوب به ولیعصر از شرق به سه راه ولیعصر و از غرب به خیابان علامه مجلسی می رسد. این محله از ۱۲ محله کوچک تر تشکیل شده که با ساخت ۲ خیابان هاتف و ولیعصر قسمتی از محله های کوچک یا در مسیر خیابان یا در سمت دیگر خیابان واقع شده اند و به هر جهت از بدنه اصلی جویباره جدا شده اند .
همچنین با ساخت خیابان شرقی غربی، محله فوق به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم شده است . از آنجا که محله در دل شهر اصفهان قرار دارد و به عنوان هسته اولیه شهر شناخته می شود بحث بهسازی و احیای این محور با هدف بهبود مسائل کالبدی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی گریبانگیر بافت قدیم، تقویت تورسیم، تأکید بر سیاست تمرکز زدایی و انتقال فعالیت هایی در سلسله مراتبی پائین تر به پیرامون، تقویت ساختار درون شهری و احیای محور تاریخی اصفهان و پویایی مجدد محله از ۶ سال قبل در دستور کار سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری اصفهان قرار گرفت.
در حال حاضر اسکان همان اقلیت های مذهبی در محله و داشتن آداب و رسوم مخصوص خود درکنار عناصر باارزش و شاخص معماری و کالبدی به این محله یک شخصیت فرهنگی، تاریخی، توریستی بخشیده است. ۱۶کنیسه که قدمت برخی به ۹۰۰ سال می رسد، مقبره کمال الدین شاعر، دو منار دارالضیافه، منار ساربان و منار چهل دختران، منار باقوشخانه، بازار غاز، خانه های یهودیان، حمام زعفران و دروازه طوقچی از جمله آثار تاریخی و جاذبه های گردشگری این محله است. مسجد شعیا، درب جویباره و ابوسعید بهادرخان هم از جمله دیگر آثار ارزشمند این محله است.
● محله مناره ها
در منتهی الیه شمالی محله جویباره و در یک محله خارج شهر سابق که امروزه جزو شهر شده است، مناره ۳۸ متری باقوشخانه مربوط به قرن هشتم هجری قرار دارد. آن را مناره طوقچی و به خاطر این که نزدیک آرامگاه علی بن سهل است مناره«علی بن سهل» نیز می نامند.
مناره چهل دختران در منتهی الیه شمالی محله جویباره واقع شده است. این مناره در حدود ۲۱ متر ارتفاع دارد و به نظر می رسد که قسمتی از نوک مناره از بین رفته باشد. پنجره بزرگی در قسمت بالای منار و در ثلث دوم بدنه آن رو به سمت جنوب قرار دارد. دهانه این پنجره به شکل مربع مستطیل است و قسمت بالای آن از چوب و در دو طرفش ستون های گرد کوچکی است که نیمی از آنها در داخل دیوار مناره قرار دارد. روی یکی از اضلاع قاعده مناره چهل دختران به خط کوفی آجری برجسته بر زمینه آجری ساده در شش سطر کتیبه ای موجود است که بانی ساختمان آن را ابی الفتح بن محمدبن عبدالواحدنهوجی و سال اتمام ساختمان آن را ۵۰۱ هجری تعیین می کند. مناره چهل دختران به شماره ۲۳۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

محدوده جغرافیایی این محله از دروازه شیراز تا چهارراه فرایبورگ و از طرف دیگر، خیابان کارگر تا کوی استادان را در بر گرفته و برج کبوتر که از سازه‌های گردشگری اصفهان است نیز، در این محله قرار دارد.

مرداویج به عنوان محل سکونت افراد ثروتمند، میان شهروندان اصفهانی، شناخته می‌شود اما اگر تمام مناطق محله را در نظر گرفت، به صورت کلی می‌توان بازه قیمتی متوسط به بالا را برای خرید خانه در اصفهان، در این محله یافت.

محله شیخ صدوق اصفهان

از سری محله­‌های خوش‌نشینِ نزدیک به زاینده رود که از دو بخش شمالی و جنوبی نیز تشکیل ‌شده است، می‌توان به محله شیخ صدوق اشاره کرد. خیابان شیخ صدوق شمالی از پل فردوسی تا خیابان آزادگان را شامل مي‌شود و شیخ صدوق جنوبی نیز از چهار راه شیخ صدوق آغاز شده و تا جنوب برج کبوتر خیابان آزادی ادامه پیدا می­‌کند.

این محله به دلیل امکانات رفاهی (وجود مراکز خرید، کافه­‌ها و رستوران­‌ها) و آموزشی (کتابخانه بزرگ میرداماد و همچنین دو مدرسه نمونه دولتی و غیرانتفاعی) موجود در آن یکی از بهترین محله­‌ها برای خرید خانه در اصفهان است.

معیار و نحوه ارزش­گذاری در محله‌های اصفهان برای خرید خانه

این شهر با همه ویژگی­‌های خاص خود از جمله امکانات فرهنگی، فرصت‌های اقتصادی فراوان، مناطق مختلف گردشگری و … به مانند هر شهر دیگر دارای شرایط و خصیصه‌های خود در ارزش‌گذاری بر املاک است. نکته کلیدی دیگر در ارزش­‌گذاری، خرید و قیمت خانه در اصفهان سازگاری محله‌ها با شرایط زندگی و شغل و پیشه­ هر فرد است.

پس علاوه بر ارزیابی اقتصادی، باید با سطح کیفی زندگی و شرایط هر محله آشنا شوید؛ که در ادامه به توضیح بهترین و مهم‌ترین محله‌ها برای سکونت‌پذیری و قیمت خرید خانه در اصفهان مناسب با سلیقه بیشتر افراد خواهیم پرداخت.

محله‌های اصفهان، شامل ۱۵ منطقه اصلی و در مجموع ۶۰ محله زیر مجموعه است. هر چه محله‌های این شهر به مناطق با اماکن تفریحی، مراکز خرید، بیمارستان­‌ها و درمانگاه­‌ها و خدمات شهری نزدیک‌تر باشند، دارای نرخ تعرفه زمین و مسکن گرانتری‌اند و تقریبا می­‌توان گفت اساس و پایه بازه ارزانترین محله و گرانترین محله اصفهان بر این معیار­ها مشخص خواهد شد.

همچنین نزدیکی به معابر عمومی و اصلی شهر، نقش مهمی در ارزش‌گذاری و جلب متقاضی خرید خانه در اصفهان دارد، چرا که راهبرد بهتری در مسیر یابی و حمل­ و نقل است.

محله‌­های خوش‌نشین در شهر اصفهان برای خرید خانه

مختصراً بهترین محله­‌های شهر اصفهان، از دیدگاه شهروندان اصفهانی، محله‌های شیخ صدوق، مهرآباد، مرداویج، مشتاق، چهارباغ بالا و عباس آباد پیشنهاد شده است.

خانه‌های مرکز شهر در جایگاه بعدی قرار داشته و در نهایت نیز، محله‌های شمال شهر اصفهان از قیمت پایین‌‌تری برخوردارند؛ این در حالی است که امکان دارد مساحت، دسترسی و امکانات یک خانه با توجه به موقعیت جغرافیایی آن در محله‌های مرکزی، قیمت نهایی بالاتری نسبت به برخی خانه‌های مناطق جنوبی داشته باشد.

محله کارلادان

محله کارلادان نیز از دیگر محله‌های قدیمی شهر اصفهان بوده و عمارت عمو عبدالله کاردالانی در آنجا واقع شده است. نام این محله در لغت نامه دهخدا به نام محله‌ای در اصفهان ثبت شده که این امر نشان از منحصر به فرد بودن نام این محله دارد. گردشگران زیادی برای بازدید از معماری قدیمی آن به این محله می‌روند.

محله لادان

محله لادان واقع در غرب اصفهان بوده و در دو کیلومتری بلوار آیت الله اشرفی اصفهانی قرار دارد. این محله از سمت غرب به خیابان قدس و از سمت شرق به محله‌های جاوان و کوهانستان مشرف است. خیابان معروف آتشگاه نیز در این محله واقع شده است.

محله لنبان

محله لنبان یکی از محله‌های حاشیه‌ای کلان شهر اصفهان است. خیابان اصلی شهر به نام شهید بهشتی نامگذاری شده است. البته، پیش از انقلاب نام این محله شاهپور نام داشت که به دلیل پیروزی انقلاب به خیابان مصدق تغییر نام پیدا کرد. این در حالی است که پس از شهادت آیت الله بهشتی و به دلیل سکونت ایشان در این خیابان، نام آن به خیابان شهید بهشتی تغییر یافت. وجود یک مسجد قدیمی در میان درختان سرسبز و کهنسال این محله موجب شده است تا بسیاری از افراد برای دیدن از آن و اقامه نماز به آن جا عزیمت کنند؛ به گونه‌ای که در ایام محرم عزاداران حسینی شور و حال خاصی را با حضور خود در این مسجد به محله می‌بخشند.

محلات قدیمی در اطراف اصفهان

محله گارماسه

این محله در 1 کیلومتری منطقه فلاورجان واقع در یکی روستاهای ساحل زاینده رود قرار دارد. نام این این محله بر گرفته از 2 واژه گار به معنی جا و مکان، و ماسه به معنی شن و ماسه می‌باشد. دلیل نامگذاری این محله به این نام نیز وجود شن و ماسه فراوان در ساحل زاینده رود است. در زمان‌های گذشته زاینده رود بسیار پر آب بوده و ساحل آن زیبایی وصف ناشدنی‌ای داشته اشت.

خواجو

 تا اوایل عصر صفویه، محله خواجو، این محله بزرگ و با صفای اصفهان، به نام‌های محله باغ‌کاران(کاران به معنای قنات یا نزدیک آب)، محله کوطراز، طرازآباد و حسن‌آباد نامیده می‌شد. نام خواجو، که هنوز هم به این محل اطلاق می‌شود، تحریفی از کلمه و عنوان خواجه است که به مناسبت سکونت بزرگان و خواجه‌های روزگار شاه عباس اول به بعد به این محل داده شده است؛ یعنی، محله خواجه‌ها. برخی «خا» را به معنای گودال و خاجوی را به معنای جوی گود دانسته‌اند. قصرهای آل بویه و سلاجقه در آنجا و نزدیک رودخانه قرار داشت. محلات نزدیک به آن که به طرف شهر منتهی می‌شدند مثل حسن‌آباد، باغات و پاقلعه نیز اعتبار تاریخی داشته‌اند.

جلفا

سکونت دادن ارامنه مهاجر ارمنستان در زمان شاه عباس اول صفوی از حدود سال ۱۰۱۳ هجری قمری منطقه‌ای وسیع با امکاناتی متعدد برای زندگی و امور اقتصادی و اماکن مذهبی چون کلیساها را پدید آورد. مشهورترین کلیسای جلفا وانک یا سن سور است. کلیساهای قدیمی‌تری نیز وجود دارد؛ از قبیل بیدخم (بیت‌اللحم) و هاکوپ (یعقوب مقدس). هنوز نیز آثار متعدد تاریخی از جمله خانه‌هایی از عصر صفویه در جلفا پابر جاست.

برخی دیگر از محلات تاریخی اصفهان عبارت بودند از: باطرقان (خیابان گلزار و قسمت‌هایی از خیابان بزرگمهر کنونی)، فرسان (قسمت‌هایی از خیابان سروش، خیابان پروین و حوالی آن) و جوزدان (قسمت عمده خیابان کاشانی).

بیدآباد

 محله بیدآباد در دوره دیلمیان یا آل بویه بیرون از برج و باروی اصفهان یا پشت باروی علاءالدوله واقع شده بود و پس از آن جزو مناطق شهر شد. وسعت این محله قابل توجه بود. بیدآباد در سده‌های چهارم و پنجم هجری ویذآباد نامیده می‌شد و در آثاری چون محاسن اصفهان از آن یاد شده است. این محله بازارها، مساجد، قصرها و مدارسی داشت. در بازارهای آن نیز کالاهای گوناگونی خرید و فروش می‌شد و مشاغل و کارگاه‌هایی وجود داشت.

بیدآباد پیش از دوره صفوی، به ویژه در روزگار ترکمانان، بسیار آباد بود. در آن دوره، آثاری چون مقابر و مزارهای تعدادی از باباها، مساجد، انهار و کوشک‌هایی در این محله وجود داشت که تنها شمار اندکی از آنها همچون مدرسه باقریه، درب کوشک و مدرسه ترک‌ها موجود است. در باب کوشک یا درب کوشک، که از مناطق باصفا و با طراوت آن بود، دروازه بخارایی‌ها واقع شده بود. مناطق دیگری از بیدآباد مانند شیش نیز رونق قابل توجهی داشت. در عهد صفویه، به ویژه اواخر این دوره، برخی از بزرگان دولت به بیدآباد رونق خاصی بخشیدند؛ از جمله یکی از خواجه سرایان به نام علی قلی آقا مسجد، مدرسه، حمام و بازاری در آنجا بنا نهاد. مدرسه میرزا حسین بیدآباد مانند آقا حسین خوانساری بود. از جمله نهادهای آموزشی اواخر عهد صفویه و مورد عنایت علمای بزرگ آن دوره مانند آقا حسین خوانساری بود.

پس از صفویه نیز علما و بزرگان بسیاری در بیدآباد ساکن بودند، از جمله از ملا محمد رفیع گیلانی و پسرش آقا محمد بیدآبادی می‌توان یاد کرد. مدرسه میرزا مهدی بیدآباد نیز از یادگارهای دوره افشاریه و گویا میرزا مهدی بود. در اوایل دوره قاجار، بیدآباد با سکونت سیدشفتی و ساخت مسجد بزرگ و  آبرومندی به نام سید حجت‌الاسلام رونق بسیار یافت و در حقیقت، مرکز مرجعیت دینی و تشیع شد. پس از سید شفتی فرزندان و نوادگان وی همچون سید اسدالله با تربیت شاگردان بسیار، رونق ویژه‌ای به مسجد و محله بیدآباد بخشیدند.

قسمت‌هایی از بیدآباد مدت‌ها پذیرای الوار مهاجر و محل سکونت آنان بود. مرحوم مهدوی از ویران شدن برخی از آثار بیدآباد از جمله مزارهای آن در بیش از یکصد و پنجاه سال پیش و تبدیل آنها به خانه و باغ خبر داده است. در رخدادهای سیاسی ایران و اصفهان مانند مشروطه نیز بید آباد محله‌ای پر جنب و جوش بوده است. بسیاری از ادبا، مشایخ و اهل علم و هنر در رشته‌های مختلف در این محله پرورش یافته‌اند.

 نام محله ای از ۶ محله معروف اصفهان قبل از اسلام یا همان جی می باشد که در تقسیم بندی امروزی جزیی از شهرداری خوراسگان(شهرداری منطقه 15 کلانشهر اصفهان) است. این محله در خیابان جی، بعد از محله ابر و شهرک اریسون و نرسیده به خوراسگان قرار دارد. 

قدمت این محله به قبل از اسلام بازمی گردد که به مرور زمان که اصفهان به سمت غرب و بالادست رودخانه زاینده رود کشیده شد، کم کم کنگاز به حاشیه شهر رفت. طبق گفتارهای محلی تا قبل از حمله مغول ها این محله یکی از محله های پررونق از لحاظ اقتصادی محصولات برای اصفهان بود که مانند برج کبوتر در وسط محله قرار داشته است. از دو کتیبه داخل مسجد که مشاهده عینی بوده( متأسفانه به علت نبود نظارت حکومت و سازمان میراث فرهنگی این مسجد که قدمتی ۶۰۰ سال داشت در سالهای اخیر به بهانه نوسازی ویران گردید) و تاریخ ۹۰۰ هجری و ۱۰۱۰ هجری بر آن حک شده بود نشان دهنده علاقه خاص حکومت های وقت به این محله بود است.

 اسم کنگاز از دو واژه «کنگ» به معنی پوست انداختن مار، یا تازه شدن و «آز» که معرب آژ می باشد به معنی مار یا طمع یا ثروت تشکیل شده که در ترکیب واژه کنگاز به معنی محلی برای پوست انداختن مارها و در معنی لغوی آن می توان به محله ثروتمندان جدید معنا کرد که نامی کاملا ایرانی با ریشه یابی دوره ساسانیان است. اهالی کنگاز به تبعیت شهر خود اصفهان، تا سال ۲۳ هجری دین زرتشتی داشته اند.

 حمله اعراب به یزد که فاصله نزدیک تری داشته نسبت به اصفهان باعث مسلمان شدن بخشی از کنگازی ها می شود. گروهی هم تقیه می کنند و اندک زرتشتیان باقی مانده تا تصرف کامل اصفهان توسط شاه اسماعیل در آنجا زندگی می کنند و پس از آن به هند کوچ می کنند یا اسلام را می پذیرند. کنگازی هایی که از آن دوران هستند غالبا کسانی هستند که پدرانشان از تبار حسین یوسف می باشند. بدیهی هست که در زمان رضا شاه که برای مردم شناسنامه مقرر گردید تمام کسانی که آنجا زندگی می کردند را کنگازیان نامیدند.

معرفی آبشار ماربره دره شهر

شهرستان دره شهر یکی از شهرستان های استان ایلام محسوب می شود که در دامنه کبیرکوه قرار دارد و می توان آن را یکی از سر سبزترین بخش های استان زیبای ایلام دانست. در این شهرستان رودخانه های گوناگونی جریان دارند که مهمترین آنها رودخانه سیمره به شمار می رود و آبادانی بسیاری را در اطراف خود پدیده آورده است. کبیرکوه امتداد جنوبی شهرستان را احاطه کرده، که پوشش جنگلی آن موجب تلطیف هوا و زیبایی منطقه به‌ خصوص در فصول زمستان (اواخر فصل) و بهار شده‌است. این شهرستان جاذبه های طبیعی گوناگونی مثل آبشار هفت آسیاب کبیر کوه، سراب کبیرکوه، رودخانه سیمره، ارتفاعات کبیرکوه و ... دارد. یکی دیگر از جاذبه های طبیعی این منطقه آبشار ماربره دره شهر نام دارد که از طبیعتی بی نظیر و فوق العاده بر خوردار است. این آبشار در 20 کیلومتری جاده شهر دره شهر به سمت پلدختر و در نزدیکی روستای آرمو و کل سفید قرار دارد. این آبشار از نوع آبشارهایی به شمار می رود که در تمام طول سال دارای آب است و این را می توان یکی از ویژگی های آن به شمار آورد. طبیعت بی نظیر این آبشار باعث شده است که سالانه افراد زیادی چه از داخل استان و چه استان های دیگر راهی این محل شوند و از طبیعت زیبای آن بهره مند شوند.

راه های دسترسی به آبشار ماربره

در بخش های قبلی به این موضوع، که این آبشار در جاده دره به پلدختر قرار دارد، اشاره کردیم. اگر تصمیم گرفتید که با وسایل حمل و نقل به این محل بروید در ابتدا می توانید بلیط اتوبوس دره شهر را تهیه کنید و به این شهر بروید. پس از رسیدن به این شهر می توانید با استفاده از تاکسی به سمت این آبشار حرکت کنید. البته پیشنهاد می کنیم برای رفتن به این آبشار از وسیله نقلیه شخصی استفاده کنید تا راحت تر به این محل برسید.

https://mrbilit.com/mag/marbereh-waterfall/

سوغات اصفهان | پولکی

اگر بخواهیم یک سوغات شیرین و خوشمزه را به شما معرفی کنیم تا آن را به جای گز خریداری کنید به شما پولکی اصفهان را پیشنهاد می دهیم. پولکی را می توانید به عنوان شیرینی در مجالس استفاده کنید و یا از آن به عنوان جایگزین قند در کنار چای استفاده نمایید.

این شیرینی خوشمزه که بافت سبک و وزن اندکی دارد حاصل ترکیب آب، شکر و سرکه است. البته با طعم های متفاوتی تهیه می شود و شما می توانید انواع مختلف آن از قبیل زعفرانی، گل سرخ و … را تهیه کنید.

شیرینی کرکی

بسیاری از اصفهانی ها این شیرینی را در منزل درست می کردند اما امروزه سطح شهر پر شده است از شیرینی فروشی هایی که شیرینی کرکی را از آرد برنج، آرد نخود چی، آرد گندم, روغن، پودر هل و پودر قند تهیه می کنند و به عنوان سوغات اصفهان می فروشند.

این شیرینی هم در اصل به شهر نائین تعلق دارد، اما به دلیل اینکه در شهر اصفهان به شهرت جهانی دست یافته است به عنوان یکی از سوغات های این شهر شناخته می شود.

سوغات اصفهان | سوهان عسلی

آخرین خوراکی خوشمزه ای که می توانید به عنوان سوغات اصفهان تهیه کنید سوهان اصلی است. در این سوهان میزان بسیار زیادی خلال بادام و پسته بکار می رود که باعث می شود قیمت سوهان عسلی اصفهان بالاتر از سوهان سایر شهرها باشد، اما در برخی از فروشگاه ها می توانید سوهان عسلی را با مواد دیگری هم پیدا کنید که قیمت کمتری دارند. شکر، عسل و روغن مواد اولیه و ضروری در تهیه سوهان عسلی هستند.

شهر اصفهان پایتخت تاریخ و فرهنگ و هنر ایران زمین است، که در جای­جای خود خاطرات باارزشی از گذشته در خود پنهان کرده است. شهر اصفهان یکی از معروف ترین شهرهای ایران است که شیرینی های لذیذش از گز اصفهان تا پولکی آن، در سرتاسر ایران و حتی دنیا طرفداران زیادی دارد. اما می توان ادعا کرد که معروف ترین شیرینی شهر اصفهان شیرینی گوشفیل است اما چیزی که این شیرینی را از بقیه رقیبان خود متمایز کرده است، خوردن این شیرینی خوشمزه با دوغ محلی است. این ترکیب لذیذ از دیرباز در فرهنگ غذایی مردم اصفهان ریشه داشته است و تا امروز نیز ادامه دارد و هرکسی که این ترکیب را امتحان کرده بی شک به یکی از طرفداران آن تبدیل شده است.

زمانی که در شهر اصفهان قدم بزنید در اکثر مغازه های شهر و به خصوص مغازه‌های نزدیک میدان نقش جهان و سفره‌خانه‌های سنتی شیرینی گوشفیل و دوغ را به فروش می رسانند. گفته می شود ریشه تاریخی خوردن گوشفیل با دوغ به زمان شاه عباس بازمی گردد. برخی حتی معتقدند که این ترکیب خاصیت درمانی نیز دارد، دانشمندان بزرگی چون ابوعلی سینا و شیخ بهایی درباره خوردن گوشفیل با دوغ بر این عقیده بودند که طعم شور دوغ و شیرینی گوشفیل باعث تنظیم شدن فشار خون در بدن می شود و در حقیقت به شکل سرم قندی و نمکی عمل می کند. شرینی گوشفیل همچون زولبیا و بامیه با شربت، آرد و ماست تهیه می شود، امروزه ممکن این شیرینی را با اشکال مختلفی در شیرینی فروشی های شهر ببینید اما شکل اصلی و سنتی آن شبیه به یک برگ بزرگ است که به چشم ما به گوش فیل مانند است. دوغی که در کنار گوشفیل سرو می شود، محلی است و همراه نعناع و برگ گل سرخ می باشد.

طرز تهیه شربت بار گوشفیل

اگر تصمیم گرفتید که شیرینی گوشفیل را در منزل تهیه کنید، باید قبل از هر کاری به سراغ تهیه شربت شیرینی بار بروید. در اصطلاح شیرینی پزی، شربت بار، شربتی است که در پخت حلوا زعفرانی و شیرینی های مختلفی مثل بامیه، زولبیا، گوشفیل، باقلوا، کیک اسفنجی و خاگینه مغز دار بکار برده می شود. در مرحله اول شکر و آب را در ظرف ریخته و روی حرارت مناسب بگذارید تا جوش آید، هنگامی که ترکیب آب و شکر جوش آمد باید جوهر لیمو را به آن بیفزایید و ۵ دقیقه صبر کنید تا کمی قل بخورد. نکته ای که در تهیه شربت گوشفیل باید به آن توجه کنید این است که دانه های شکر نباید به دور قاشق داخل ظرف یا دور ظرف چسبیده باشند چراکه بعدا وارد شربت می شوند و باعث شده درون شربت کریستال های شکری شکل بگیرد، به این حالت به اصطلاح “رس کردن” یا “شکرک زدن” شربت بار می گویند. بهترین روش برای عدم ایجاد این کریستال های این است که با یک قلمو خیس دور ظرف و قاشق را هرچند وقت یکبار تمیز کنید. اضافه کردن جوهر لیمو به شربت نیز باعث می شود شکر ها بهتر در آب حل شوند و کریستالیزه رخ ندهد. غلظت شربت بار بسته به نوع شیرین مورد نظر متفاوت است، برای شیرینی گوشفیل شربت بار باید غلیظ باشد. اگر تمایل ندارید شربت بار تهیه شده زیاد شیرین نباشد می توانید ۵۰ گرم گلوکز را بعد از آمده شدن بار به آن بیفزایید.

محله جلفای اصفهان ، محل زندگی بیشتر ارمنیان اصفهان، یکی دیگر از نقاط معروف ایران است که در زمستان و آستانه‌ی عید کریسمس حال و هوای زیبایی به خود می‌ گیرد. اصفهان و بویژه محل جلفای آن، به همزیستی با ادیان شهرت دارد و مردم با ادیان مختلف به خوبی در کنار هم زندگی می‌ کنند‌.

در زمان سلطنت شاه عباس صفوی و به دلیل جنگ هایی که بین ایران و عثمانی در مناطق مرزی از سر گرفته شده بود، شاه عباس صفوی دستور داد که ارامنه ساکن در شهر مرزی جلفا که در منطقه جنگی قرار داشتند جهت جلوگیری از آسیب به داخل ایران کوچ کنند. پس از مدتی آن ها به اصفهان آمدند و در این شهر ساکن شدند. پس از سال ها در این شهر محله ای را هم نام شهر و دیار خود جلفا، نامگذاری کردند، در این منطقه با آرامش مشغول زندگی شدند. محله ی جلفای اصفهان بین خیابان حکیم نظامی و چهار راه نظر واقع شده است. این محله یکی از مناطق تجاری و با قدمت شهراصفهان است که هم اکنون نیز از پر تردد ترین و پر گردشگر ترین نقاط این شهر به حساب می آید.

جشن کریسمس در میان ارمنیان ایران

جشن کریسمس معروف‌ ترین جشن در جهان است که در آیین مسیحیت به‌ منظور گرامیداشت زادروز حضرت عیسی مسیح (ع) و سال نو میلادی برگزار می‌ شود. بسیاری از اعضای کلیسای کاتولیک روم و پیروان آیین پروتستان، کریسمس را در روز ۲۵ دسامبر به تاریخ شمسی چهارم دی ماه جشن می‌ گیرند اما مسیحیان ارتدوکس و ارامنه جشن شب کریسمس را در  ششم ژانویه یا ۱۶ دی برگزار می‌ کنند و فردای آن روز یعنی هفتم ژانویه را به عنوان روز ولادت حضرت مسیح پاس می دارند.

ارمنی‌ ها، بزرگترین گروه مسیحیان کشور ایران هستند که بیشتر در شهر های تهران، اصفهان، تبریز، ارومیه و سایر شهر ها سکونت دارند و جمعیت حدودی آنها در ایران، یکصد هزار نفر تخمین زده می‌ شود که از این جمعیت حدود ۱۰ هزار ارمنی در استان اصفهان و محله جلفا زندگی می‌ کنند.

از همین رو محله جلفا اصفهان دارای کلیسا های زیادی است که یکی از معروف‌ ترین‌ های آنها کلیسای وانک است. کلیسای وانک یکی از قدیمی‌ ترین و زیباترین کلیساهای ایران است. این کلیسا به یکی از بناهای تاریخی و گردشگری استان اصفهان و کشور تبدیل شده است.

در ایران همه ادیان از جمله زرتشتی، کلیمی و مسیحی در برگزاری مراسم مذهبی و قومی خود آزاد هستند، در جلفا نیز همزمان با کریسمس و میلاد مسیح ارامنه ببرگزاری جشن و مراسمات مذهبی خود می‌پردازند.

اتفاق زیبایی که در محله جلفای اصفهان رخ می‌دهد این است که شهروندان و مسوولان اصفهانی نیز هموطنان ارمنی خود را در این روزها همراهی می‌ کنند و علاوه بر چراغانی خیابان‌ ها و کوچه‌ های محل زندگی ارامنه و قرار دادن درختان کاج تزیین شده، این عید مسیحیان را به آنها تبریک می‌گویند و با آنها در جشن و مراسماتشان همراهی می‌ کنند.

 ارامنی‌ های ایران نیز همپای دیگر مسیحیان جهان شب ششم ژانویه را برای گرامیداشت زادروز حضرت مسیح (ع) و شروع سال نو میلادی جشن می‌گیرند

خانه معتمدی یا خانه ملا باشی یکی از زیباترین خانه‌های مربوط به دوران‌های مختلف تاریخی است که تزئینات و معماری بسیار چشمگیر ایرانی دارد. خانه‌ای که هرچند به خاطر معماری‌اش مشهور بوده اما داستان‌های تاریخی بسیاری در پشت صحنه‌ی آن وجود دارد. این عمارت تاریخی، پس از سال‌ها توسط آقای دکتر معتمدی خریداری شده و هم اکنون برای بازدید عموم باز شده است. اما پیشینه‌ی این خانه‌ی زیبا به کجا برمی‌گردد؟

خانه معتمدی طی مستندات بدست آمده مشخص شده است که تاریخ ساخت آن مربوط به دوره‌های صفویه، زندیه و قاجاریه است. به همین دلیل آثار معماری از هر یک از این دوران ها و حکومت ها در این خانه و عمارت تاریخی یافت می‌شود. درباره‌ی زمانی که ملا باشی وارد اصفهان می‌شود و این خانه را برای اقامت برمی‌گزیند داستان‌های بسیاری در تاریخ وجود دارد که ذکر تمامی آن‌ها در این فرصت نمی‌گنجد. خانه ملا باشی در خیابان ملک اصفهان واقع شده است.

ملاباشی زیباترین خانه اصفهان

این عمارت در واقع نمونه‌ای جذاب از معماری خانه‌های ایرانی است، خانه به معنی اینکه واقعا در آن زندگی می‌کرده‌اند و به زندگی مردم عادی زمان خود نزدیک بوده‌اند. خانه به دو بخش کلی تقسیم می‌شود: فضاهای زندگی و فضاهای خدماتی، در فضای زندگی همه چیز گرم و صمیمی، پر انرژی، گشوده و با نورگیری بالا است و در فضاهای خدماتی اتاق‌هایی برای استراحت و کارهای اندرونی است که در آن فضا بسته‌تر، جدی تر و سردتر است.

خانه ملا باشی بیش از ۱۰ اتاق دارد و هم اکنون که تبدیل به اقامتگاه شده، به هر کدام از آن‌ها، نام یکی از ماه‌های ایرانی را داده‌اند. هر یک از این اتاق‌ها ویژگی خاص خود را دارد. شاه نشین این خانه، زیباترین بخش این خانه است که انگیزه مالک برای بازسازی عنوان شده و خوشبختانه آسیب چندانی از مرور زمان ندیده است. دیوارهای آینه کاری، نقاشی روی گچ، گچ کاری و نوری که از ارسی‌های ۹ دری به اتاق می‌بارد، هر بازدید کننده ای را مسحور می کند. دور تا دور این اتاق، اشیای عتیقه دیده می شود. تزئینات کار شده بر روی سقف و لوسترها به زیبایی این بخش از خانه کمک کرده‌اند. 

در شش کیلومتری غرب استان اصفهان و در مسیر اصفهان به نجف آباد، سازه ای تاریخی قرار گرفته است که محبوب‌ترین جاذبه اصفهان به شمار می‌آید. این سازه یکی از منحصربه‌فردترین بناهای معماری ایرانی - اسلامی در ایران است. در بخش ایرانگردی امروز قصد داریم تا سری به منارجنبان بزنیم، پس همراهمان باشید.

یکی از مشهورترین جاذبه های تاریخی ایران که شهرت جهانی دارد و در جهان زبانزد خاص و عام است، منارجنبان اصفهان است که شروع ساخت آن به قرن هشتم باز می گردد. این بنا دو مناره دارد و سقف ساختمان آن گنبدی شکل است که با کاشی‌های لاجوردی تزیین شده است. منارجنبان معماری منحصر بفردی دارد و می توان آن را یک نمونه ی بارز از معماری ایرانی دانست.

منارجنبان دارای ۲ مناره به ارتفاع ۱۷٫۵ متر از سطح زمین است که با تکان خوردن هر کدام از این مناره‌ها، مناره‌ی دیگر هم به لرزش در می‌آید. آیا می دانید راز لرزش این مناره ها چیست؟ نکته‌ای که دانستن آن برایتان جالب خواهد بود این است که در لرزش مناره‌ها، فقط مناره‌ها نیستند که تکان می‌خورند، بلکه تمام بنا به لرزه در می‌آید و این امر به سبب پدیده‌ای به نام تشدید است. با تکان خوردن یک مناره، نیروی وارد شده به آن در واقع به کل سازه منتقل شده و در نتیجه تمام سازه را به لرزه درمی‌آورد.

مصالح ساختمانی که در این بنا استفاده شده است بسیار سبک بوده و علاوه بر این، فاصله‌ی بین دو مناره با هم و ارتفاع آن‌ها از سطح زمین هم کم است و تمام این عوامل باعث می‌شوند تا این مناره‌ها به حرکت در بیایند. در اصل منارجنبان را روبه‌روی قبر عارفی به نام عمو عبدالله کارلادانی ساخته‌اند. امیدواریم اگر تا به امروز این بنای دیدنی و عجیب را از نزدیک ندیده‌اید، حتما در سفر به اصفهان، آن را در برنامه سفرتان در نظر بگیرید. در ادامه، تصاویر دیگری از منارجنبان را باهم تماشا می‌کنیم.

فضای داخلی کبوترخانه ها تعداد بسیار زیادی بالکن های کوچک با الگوی شطرنجی داشته که به صورت یکپارچه دیوارهای داخلی را پوشانده و به عنوان لانه مورد استفاده ی کبوترها بوده است. ابعاد حفره های مختص لانه ی کبوترها 20 در 20 در 28 سانتی متر با یک ورودی در لبه ی هر کدام است. دیوارها به سمت فضای داخلی شیب داشتند تا فضله ی کبوترها مستقیم به داخل حفره ی مرکزی افتاده و خشک شود. این برج ها سالی یکبار باز می شدند تا فضولات جمع آوری شوند. جالب است بدانید که در قرن هفدهم میلادی هر 5.5 کیلوگرم از این فضولات 4 پنس انگلیس قیمت داشته است.

کبوترخانه های اصفهان ، شاهکار صفویان

مدل قرارگیری شطرنجی لانه ی کبوترها باعث بهینه سازی در استفاده از فضا، افزایش تعداد سوراخ ها و به حداقل رساندن وزن و مواد ساختمانی بوده است. دیوارهای داخلی با قوس ها، سقف های طاقدار، راه پله های دورانی و حائل های داخلی و خارجی محکم کاری می شدند. در ساخت این کبوترخانه ها به ندرت از چوب استفاده می شده و علی رغم سابقه ی طولانی در ساخت آنها، هیچ دو نمونه ای شبیه به هم نیستند.

 نکته ی جالب درباره ی این کبوترخانه ها این است که پرنده ها برای زندگی در این برج ها به اسارات گرفته نمی شدند و از روی غریزه در آنها لانه می کردند چرا که ساختار این کبوترخانه ها شبیه صخره ها و شکاف هایی است که کبوترها دوست دارند در آنها لانه هایشان را بسازند، جفت گیری کرده و بچه های خود را پرورش دهند. در این کبوترخانه ها، غذا برای کبوترها فراهم نیست. در طول روز دسته ی کبوترها برای پیدا کردن غذا و آب به بیرون می روند وشب ها دوباره به برج های کبوتری باز می گردند.

کاربرد اصلی فضله ی کبوترها به عنوان کود بوده، اما در صنعت چرم نیز کاربرد داشتند و برای نرم شدن چرم مورد استفاده قرار می گرفتند. از تمام اینها مهم تر می توان به استفاده از فضولات در تولید باروت اشاره نمود.

همانگونه که گفته شد بعد از روی کار آمدن کودهای شیمیایی، کبوترخانه ها از دور خارج شده و استفاده از فضله ی کبوتر نیز به فراموشی سپرده شد. از 300 کبوترخانه ی باقیمانده در اطراف اصفهان، 65 تای آنها در لیست میراث فرهنگی قرار گرفته و حفاظت می شوند. برخی از این کبوترخانه ها همچنان گروه هایی از کبوترهای وحشی را به خود جلب می کنند که علی رغم سقف های ریخته ی این سازه ها، دیوارهای ترک خورده و وضعیت عمومی نامساعد، در این سازه ها سکنا می کنند.

به خودی خود طبیعت ایران بسیار بی نظیر و زیبا است و در جای جای این سرزمین نشانه هایی از هنر دست طبیعت مشاهده می شود، که با ترکیب رنگ ها پدیده ای به وجود آمده که ممکن است در هیچ جای دیگر کره زمین نمونه آن وجود نداشته باشد. گاهی طبیعت پیش رفته و گونه هایی را می آفریند که باعث می شود شگفتی به بالاترین حد خود برسد. جهت مشاهده این پدیده های شگفت آور نیاز نیست که راه دوری را طی کنید. شما با رفتن به بندر چابهار و با وجود کوه های مینیاتوری آن می توانید به آن دست پیدا کنید.

بازارهای چابهار

چابهار از مناطق آزاد و تنها بندر اقیانوسی ایران است. این موقعیت جغرافیایی باعث شده که این بندر، محل واردات بسیاری از کالاهای خارجی و لوکس باشد. اگر به چابهار سفر می‌کنید، بد نیست پس از تماشای آثار طبیعی جذاب منطقه سری هم بازارها و مراکز خرید بزنید. در منطقه آزاد چابهار کالاهای متنوعی در دسترس است که از بهترین آنها می‌توان به انواع شکلات، چای، تنقلات و… اشاره کرد. در ادامه با بازارها و مراکز خرید چابهار آشنا می‌شویم. آدرس بازارهای چابهار را نیز در اینجا می‌یابید.

 می توانید بلیط هواپیما قشم را خریداری نمایید و سفری لذت بخش را برای خود رقم بزنید.

 آدرس و مسیر دسترسی 

موزه ژئو پارک قشم در کنار بازار بین الملی قشم واقع شده است. بسیاری از افراد زمانی که راهی قشم می شوند از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می کنند، از این رو می توانند با مراجعه به سایت مستر بلیط اقدام به خرید بلیط قطار بندرعباس نمایند و راهی سفر شوند. بنابراین زمانی که به قشم برسند می توانند از تاکسی های مسیری استفاده نمایند و موزه ژئو پارک را پیدا کنند. افرادی دیگر ممکن است با وسایل نقلیه شخصی راهی سفر شوند، بنابراین هنگامی که وارد قشم می شوند می توانند به دنبال خیابان ولیعصر باشند و چهار راه پردیس را پیدا کنند که موزه ژئو پارک در این قسمت واقع شده است.

https://mrbilit.com/mag/qeshm-geo-park-museum/

قایق دیوانه

شما با این قایق می توانید یک لذت دست جمعی را همراه با خانواده خود تجربه کنید اگر قبل از این تفریح جت اسکی و با فلای بورد را تجربه کرده اید این بار نوبت این است که با دوستان با خانواده این تفریح مهیج را تجربه کنید. برفراز آب ها پرواز کنید، بر روی سطح دریا موج سواری کنید و موج های تند و تیز دریا را پشت سر بگذارید. قایق دیوانه این امکان را برای شما فراهم می کند تا خنده و نشاط و شادی عزیزان تان را بشنوید و هیجان خود را با آن ها سهیم شوید، هزینه بلیط قایق ۶۵ هزار تومان است.  پارک ساحلی سیمرغ مناسب ترین مکان است.

جت اسکی، تجربه ای فوق العاده

اگر به جزیره زیبای کیش سفر کردید حتما جت اسکی را امتحان کنید اگر بدون تجربه جت اسکی به خانه برگشتید باید بگوییم که شما لذت یک تفریح جذاب را از دست داده اید و شاید به زودی دیگر نتوانید آن را در جای دیگر تجربه کنید. اما اگر هنوز در حال برنامه ریزی سفر خود هستید می توانید جت اسکی را در لیست تفریحات خودتان قرار دهید، هزینه بلیط جت اسکی ۵۰ هزار تومان است.

آدرس؛ مرکز غواصی سی من.

فلای بورد

با این تفریح آبی شما می توانید تا ارتفاع ۱۲ متر از سطح آب به پرواز در آیید، و بعد با یک شیرجه جانانه سر در آب فرو ببرید. فلای بورد مانند ورزش جت اسکی لذتی بی نظیر را به شما هدیه می کند نه تنها شما بلکه تماشاگران هم از دیدن این تفریح و لحظات زیبا لذت می برند. هزینه بلیط فلای بورد ۲۰۰ هزار تومان است، افراد می توانند بلیط هواپیما کیش را تهیه کنند و انواع این تفریحات را تجربه کنند.

آدرس؛ اسکله بزرگ تفریحی کیش.

https://mrbilit.com/mag/kish-marine-recreation/

معرفی مسجد حکیم

مسجد حکیم یکی از جاهای دیدنی اصفهان و از جمله مساجد تاریخی و چهار ایوانی این شهر است. این مسجد با نام مسجد جورجیر نیز شناخته می شود.